Vlugheid en Kracht

IN MEMORIAM KEES BAKKER

7 september 1934 - 20 oktober 2025

 

HISTORIE

Het is 1954. Door de ramen van de gymzaal kijkt de kapelaan naar binnen. Wat ziet hij daar? Een atletische jongeman die toeren uithaalt met twee jongedames. Eentje voorop, eentje achterop. En dan zo samen in acrobatische balans. Kees is lid van gymnastiekclub Lenig En Fit, een club met katholieke inslag. De toeren worden als ongepast gezien en hij moet op het matje komen. Geheel onterecht en voor Kees aanleiding om direct zijn lidmaatschap op te zeggen en zich te melden bij een club met gelijkgestemden: Vlugheid & Kracht. Hij valt met zijn neus in de boter. De club jubileert en geeft een grote show in theater Singer. Kees mag gelijk optreden en spreekt er jaren later met regelmaat lyrisch over.

 

LESGEVEN

Kees start met lesgeven in 1973 als trainster Saskia Kokje in verwachting raakt van haar tweede en hij gevraagd wordt als tijdelijke vervanging. Uiteindelijk gaat hij nooit meer weg bij de club. Hij had het nooit gedacht, maar kleuters lesgeven vindt hij het leukste! De kinderen kregen tijdens de les een dansje geleerd op het liedje “Meisje ga je mee, dansen met zijn twee.” Een volksdansje, wellicht geleend van de Klepperman van Eleven, de dansgroep waar Kees voorzitter van was. Niet alleen de kleuters geeft hij les. Kees is trainer van de selectiemeiden, leert hen gave kunsten als salto’s en 6ick6acks en reist stad en land af met de meiden naar wedstrijden. Meetlint gaat altijd mee, om zo de afstand tussen de brugliggers constant te houden. En als je niet van de balk viel kreeg je van Kees een chocoladereep!

 

JAARLIJKSE UITJES

Jaarlijks gaat Kees met de meiden die met z’n allen precies in zijn bus passen, naar het nationaal turncentrum Papendal in Arnhem, waar zij trainen in de waanzinnig grote hal met permanent opgestelde toestellen, valkuilen en een fantastisch verende vrije oefening-vloer, een Walhalla waar zij op 1 dag super veel leren. Onderweg stopt Kees nog even in Barneveld om daar honingsnoepjes en andere bijenbenodigdheden voor zijn imker-activiteiten in te slaan, waaronder bijenwas om kaarsen te rollen. Tijdens het jaarlijkse kegeluitje van de club heeft Kees prijsvraag: raad hoe lang de kaars brandt.

Een jaarlijkse traditie is na afsluiting van het seizoen poffertjes eten in Laren met de turnmeiden en de volleybaldames. De turnmeiden logeren zelfs een keer bij Kees op de aspergeboerderij op zolder en krijgen als diner het witte goud van zijn befaamde Blaricumse asperge-akkers. Kees gaat jaren als V&K-leiding naar de KNGV-Zomerkampen in Beekbergen. Daar trommelt hij letterlijk de kinderen de tent uit voor het zogenaamde spoken kijken. 10 kids 1 voor 1 op hun hurken op een rij. Kees roept: “Ik zie een spook, kijk daar!” Als de laatste gehurkt zit geeft Kees haar een zetje om zo door het domino-e>ect met de hele bups gierend van het lachen van de Beekbergse heuvel af te rollen.

 

BUITENLANDSE UITJES

En dan niet te vergeten de buitenlandse uitjes. Er is jarenlang een vriendschappelijk uitwisselingsverband tussen Vlugheid & Kracht en een Belgische club Kunst Na Arbeid (KNA) uit Kraainem. Kees kent een zeer groot verantwoordelijkheidsgevoel naar V&K en zijn turnsters. Zo laat hij zelfs een reis naar Lapland schieten om de recreatieve Springwedstrijden te kunnen begeleiden.

Turnshows vormen een rode draad in het bestaan van de club. Op diverse jubilea treedt Kees op met de komische groep de Cascadeurs. Op de Radetzkymars lopen de in rood-gestreepte hansopjes (lijkend op ouderwetse badpakken-met-pijpjes) gehulde gymnasten uit vroegere tijden op. Kees met snorretje en ziekenfondsbrilletje op, dirigerend met 6uitje en als hoogtepunt de stoel stiekem wegtrekkend onder een van hen, waardoor het hele zooitje in elkaar dondert. Kees bezoekt jarenlang diverse nationale turnshows. Hij boekt een kaartje voor hem alleen en geniet. In 2023 is de Wereldgymnaestrada in Amsterdam. Kees gaat met zijn turnmeiden naar de voorstelling van de Zwitsers. Hij vindt het spectaculaire optreden met 8 paar ringen zwaaien synchroon zo geweldig!

Op zijn 77 e , tijdens de Dag van het Werkpaard in Blaricum, geeft Kees een indrukwekkend optreden op een brug gelijk, geheel met bovenbalans zoals dat heet. Tijdens de grootse galavoorstelling vanwege het 100-jarig bestaan van de club doet Kees dat nog eens en komt NOC- NSF-voorzitter Erica Terpstra hem persoonlijk de hand schudden om hem te feliciteren en te bedanken voor zijn unieke kunnen. Halverwege de jaren 80 stopt Kees met het lesgeven van de jeugdgroepen. Hij blijft elke woensdag naar de zaal komen als trainer van de volleybaldames en ex-selectieturnsters. Na a6oop altijd ko>ie met de volleybalsters, en met verjaardagen gebak van Kruijmer. Als de volleybalgroep ophoudt, komt Kees wekelijks, lopend vanaf de Capittenweg naar de zaal en terug. Heel lang hangt hij nog elke week aan de rekstok en de ringen, tot ongeveer 3 jaar geleden. Hij is dan 88.

Op 28 juni dit jaar is hij bij zijn laatste turnshow, gegeven door de Blaricumse selectiemeisjes. Hij wordt gehaald en gebracht met alle egards zoals een erelid verdient. Kees geniet zichtbaar van de nieuwe turntalenten van Vlugheid en kracht.

Kees had oog voor de turnsport in al zijn facetten, dus ook voor het bijbehorende verenigingsleven. Hij stak daar heel veel tijd in. Naast de sport betekent de club zoveel meer, namelijk: vriendschappen sluiten, ergens bijhoren, zelfvertrouwen opbouwen als je applaus in ontvangst mag nemen, angst overwinnen als je iets moeilijks wil leren, gedeelde passie, je creativiteit kwijt kunnen in choreografieën en kleding, vertrouwen op elkaar, afleiding als je het thuis even zat bent en altijd wel een luisterend oor van iemand wanneer je dat nodig hebt. Veel Blaricummers en Laarders zijn hiermee opgegroeid onder de bezielende leiding van Kees. Wij zijn hem hiervoor ontzettend dankbaar.

 

Bestuur en trainers SGV Vlugheid en Kracht